Skip to main content

რამდენიმე მოსაზრება სირიის მიერ აფხაზეთისა და "სამხრეთ ოსეთის" "დამოუკიდებლობის" "აღიარების" შესახებ.

ავტორები :

საერთაშორისო სწავლების ცენტრის მკვლევარები
ნიკა ჩიტაძე
ქეთევან ჯებისაშვილი

ის ფაქტი, რომ მეორე მსოფლიოს ომის შემდეგ არსებულმა ერთ-ერთმა ყველაზე სასტიკმა - სირიის ავტორიტარულმა რეჟიმმა ცნო აფხაზეთისა და "სამხრეთ ოსეთის" "დამოუკიდებლობა", კიდევ ერთხელ ნათლად მიანიშნებს იმაზე, თუ ვინ დგას საქართველოს ორი ისტორიული რეგიონის აღიარების საკითხში საქართველოს გვერდზე (საერთაშორისო დემოკრატიული საზოგადოება და სხვა მრავალი ქვეყანა) და ვინ დგას რუსეთის გვერდზე. თუ ოფიციალური კრემლი ბაშარ ასადის სისხლიანი რეჟიმის მიერ აფხაზეთისა და "სამხრეთ ოსეთის" აღიარებას თავის გამარჯვებად მიიჩნევს, ალბათ ჩვენს ჩრდილოელ მეზობელს უნდა შევახსენოთ, რომ მოსკოვის მიერ მხარდაჭერილმა რეჟიმმა 2011-2018 წლების განმავლობაში 400 000-ზე მეტი ადამიანის სიცოცხლე იმსხვერპლა და 11 მილიონი კი იძულებული გახადა ლტოლვილი გამხდარიყო. კონფლიქტი კი მოგეხსენებათ 2011 წელს დაიწყო, როდესაც ქვეყნის ხელისუფლებამ სახალხო მღელვარების ჩასახშობად მშვიდობიანი მანიფესტანტების, მათ შორის ბავშვებისა და ქალების წინააღმდეგ ძალა (მათ შორის მოგვიანებით ქიმიური იარაღი) გამოიყენა.  რაც შეეხება იმ დანარჩენ სახელმწიფოებს, ვინც აფხაზეთის და ცხინვალის რეგიონის "დამოუკიდებლობა" აღიარა, უნდა აღნიშნოთ იმის შესახებ, რომ ვენესუელა სამხრეთ ამერიკაში გახლავთ ერთადერთი სახელმწიფო, რომელიც "ფრიდომ ჰაუსის" მონაცემების მიხედვით არათავისუფალი ქვეყნების რიცხვშია შეყვანილი და დღევანდელ ეტაპზე საპრეზიდენტო არჩევნების გაყალბების გამო აღნიშნული სახელმწიფოს, ამერიკული სახელმწიფოთა ორგანიზაციიდან (ამ ორგანიზაციაში 30-ზე მეტი ჩრდილოეთ და სამხრეთ, ასევე ცენტრალური ამერიკის და კარიბის ზღვის აუზის სახელმწიფოა გაწევრიანებული) გარიცხვა ემუქრება. "აღიარების" საკითხში რუსეთის მეორე მოკავშირე გახლავთ ნიკარაგუა, რომელსაც აფხაზეთის და ცხინვალის რეგიონის "დამოუკიდებლობის" აღიარების დროს (2008 წელი) მართავდა მარქსისტული ორიენტაციის (სანდინისტური მოძრაობა) პოლიტიკოსი, დანიელ ორტეგა. კიდევ ერთი სახელმწიფო ეს არის ნაურუ, რომლის ფართობი სულ რაღაც 21 კვადრატული კილომეტრია და მოსახლეობა 12 ათას კაცს არ აღემატება. ბუნებრივია, რომ სირიის მხრიდან აფხაზეთის და "სამხრეთ ოსეთის" დამოუკიდებლობის აღიარებით არც დე-ფაქტო და არც დე-იურე ვითარება არ იცვლება, შესაბამისად, მთავარი პრობლემაა ის, რომ დღევანდელ ეტაპზე საქართველო საკუთარ ისტორიულ რეგიონებს დროებით ვერ აკონტროლებს. ასევე, როდესაც საქართველოს ორ ისტორიულ რეგიონში პოლიტიკურ, სამხედრო, სოციალურ თუ ეკონომიკურ ვითარებას სრულად აკონტროლებს რუსეთი, აფხაზეთისა და ცხინვალის რეგიონის არანაირ დე-ფაქტო დამოუკიდებლობაზე ლაპარაკი არ შეიძლება. რაც შეეხება რუსეთს, ბაშარ ასადის სისხლიანი რეჟიმის მხარდაჭერით, მათ შორის აფხაზეთისა და "სამხრეთ ოსეთის" "დამოუკიდებლობის" აღიარების ფარგლებში რუსეთისა და სირიის პოზიციათა დამთხვევის შედეგად, რუსეთის პრესტიჟი საერთაშორისო ასპარეზზე კიდევ ერთხელ შეირყა. გარდა ამისა, აღსანიშნავია ის ფაქტი, რომ სირიის ქმედება სხვა არაბული სახელმწიფოების პოლიტიკაზე გავლენას ვერანაირად ვერ მოახდენს, შესაბამისად არაბულ სახელმწიფოთა ლიგაში (სულ 22 წევრი) შემავალი არც ერთი არაბული სახელმწიფოს მხრიდან აფხაზეთისა და "სამხრეთ ოსეთის" "დამოუკიდებლობის" აღიარება მოსადლოდნელი არ არის.

Comments

Popular posts from this blog

Probability of Nuclear Weapons’ Disarmament from the Perspective of the Great Powers

  Probability of Nuclear Weapons’ Disarmament from the Perspective of the Great Powers By: Sofi Beridze Nika Chitadze Abstract   The article elaborates upon and analyzes the notion of nuclear weapons non-proliferation and clarifies its importance. Nevertheless, we demonstrate that total nuclear disarmament in contemporary competitive international politics is almost unattainable due to various factors. Initially, some countries that possess nuclear weapons strive to preserve their dominant position in the international arena, that’s why complete disarmament is impossible, and leading powers utilize them for their self-defense. Therefore, it’s out of the question to abandon ownership of them. The paper seeks to demonstrate the importance of “hard power” (regarding nuclear weapons) as a main tool for great powers to preserve preference. We mean maintaining power and primacy as much as they can, compared to other countries. In this article, it is determined whether nuclea...

Will Putin be able to persuade Lukashenko to directly involve the Belarusian army in the war with Ukraine?

  Will Putin be able to persuade Lukashenko to directly involve the Belarusian army in the war with Ukraine?   By: Nika Chitadze Professor of the International Black Sea University        Director of the Center for International Studies  President of the George C. Marshall Alumni Union, Georgia - International and Security Research Center   As is known, Russian President Putin flew to Minsk on December 19 with his "landing" - Minister of Defense Shoigu and Minister of Foreign Affairs Lavrov, and held very serious talks with his Belarusian counterpart Lukashenko, which could greatly influence the course of the Russian-Ukrainian war in the next two to three months.  The details of Putin's visit to the capital of Belarus were shrouded in secrecy - motorcades of Russian and US presidents usually use two identical armored limousines, which constantly change places in the motorcade to make it difficult for potential attackers of that parti...

АРЕСТ ПУТИНА – МИФ, КОТОРЫЙ МОЖЕТ СТАТЬ РЕАЛЬНОСТЬЮ?

  АРЕСТ ПУТИНА – МИФ, КОТОРЫЙ МОЖЕТ СТАТЬ РЕАЛЬНОСТЬЮ? Как стало известно, 3 сентября запланирован визит российского лидера в Улан-Батор, где он должен принять участие в торжественных мероприятиях по случаю 85-летия совместной победы СССР и Монголии над японскими войсками на реке Халхин-Гол. Также запланирована официальная встреча с президентом Хурэлсухом. Визит Путина в Монголию в Кремле не вызывает «переживаний», несмотря на наличие ордера на его арест, который, по утверждению Международного уголовного суда (МУС) , Улан-Батор обязан выполнить. Примечательно, что Монголия станет первым государством, признающим юрисдикцию МУС, куда Путин намеревается поехать после начала полномасштабного вторжения в Украину. В конце лета 2023 года он отказался от поездки в ЮАР, которая также является страной-подписантом Римского статута. Вместо него тогда в Йоханнесбург, на саммит БРИКС, отправился глава МИД Лавров, а сам же Путин выступил лишь по видеосвязи. Напомним, что 17 марта ...