Skip to main content

„ქართული ოცნების“ რეიტინგი და საპარლამენტო არჩევნების მოსალოდნელი შედეგები


„ქართული ოცნების“ რეიტინგი და საპარლამენტო არჩევნების მოსალოდნელი შედეგები




ნიკა ჩიტაძე


შავი ზღვის საერთაშორისო უნივერსიტეტთან არსებული საერთაშორისო კვლევების ცენტრის დირექტორი  


ბოლო დროს ჩატარებული სხვადასხვა სოციოლოგიური გამოკითხვების (მათ შორის „მთავარი არხის“ დაკვეთით) შედეგებზე დაყრდნობით შეიძლება ითქვას, რომ „ქართული ოცნება“ საპარლამენტო არჩევნებზე პირველ ადგილს დაიკავებს. ამა დროს აღსანიშნავია, რომ სხვადასხვა ორგანიზაციის მიერ ჩატარებული გამოკითხვების ფარგლებში, მმართველი პარტიის რეიტინგი 25%-დან 56%-მდე  ფარგლებში მერყეობს.  

 

ზემოაღნიშნულიდან გამომდინარე, ჩნდება ერთ-ერთი მთავარი კითხვა, რეალურად რამდენ პროცენტს მიიღებს მმართველი პარტია საპარლამენტო არჩევნებში, შეძლებს თუ არა იგი პროპორციული არჩევნების შედეგად მიიღოს ამომრჩეველთა ხმების 40.54%, რაც მას მისცემს  იმის შესაძლებლობას, რომ დამოუკიდებლად ჩამოაყალიბოს მთავრობა და შეინარჩუნოს ძალაუფლება?  

 

ამ შემთხვევაში მმართველი პარტიის სასარგებლოდ შემდეგი ფაქტორები მოქმედებს, კერძოდ:

 

2017 წლის მონაცემებით, საჯარო სექტორში დასაქმებულთა რაოდენობა 283.8 ათას ადამიანს შეადგენდა, რაც მთლიანი დასაქმების 16.6%-ს შეადგენდა. ეს მაჩვენებელი დღევანდელ დღემდე რადიკალურად არ შეცვლილა. ამ მხრივ აღსანიშნავია, რომ საჯარო მოხელეების უდიდესი ნაწილი, ასევე ამ ადამიანებთან დაახლოებული პირები (ნათესავები, მეგობრები და ა.შ.) „ქართული ოცნების“ სასარგებლოდ გააკეთებენ საკუთარ არჩევანს;

 

2020 წლის 1-ელ სექტემბრამდე გაკეთებული პოლიტიკური შემოწირულობების თითქმის 55% მმართველ პარტიაზე მოდის. კერძოდ, 2020 წლის 1-ელ სექტემბრამდე პოლიტიკურ პარტიებს მიღებული აქვთ 10 855 638.93 ლარის შემოწირულობა, საიდანაც 5 924 396.5 ლარის ოდენობის შემოწირულობა (54,6%) სახელისუფლებო პარტიამ „ქართული ოცნება-დემოკრატიულმა საქართველომ“ მიიღო.  აღსანიშნავია, რომ შემოწირულობების მხოლოდ 2,7% მოდის იურიდიულ პირებზე. შემოწირულობების 97.3% კი განხორციელებულია ფიზიკური პირების მიერ. ფინანსური რესურსები თავის მხრივ „ქართულ ოცნებას“ წინასაარჩევნო კამპანიის ჩატარებაში შეუწყობს ხელს;

 

მნიშვნელოვანია აღინიშნოს, რომ საქართველოს ბევრი მოქალაქე ცხოვრობს მისი რეგისტრაციის ადგილის ფარგლებს გარეთ, მაგალითად, ბევრი ადამიანი, რომელიც საქართველოს კონკრეტულ რეგიონშია რეგისტრირებული, საკუთარ შრომით საქმიანობას ეწევა თბილისში და ა.შ. შესაბამისად, „ოცნების“ აქტივისტები, პარტიის ფინანსური რესურსების გათვალისწინებით, შეძლებენ საკუთარი მომხრეების მაქსიმალურ მობილიზებას და მათი კონკრეტულ საარჩევნო უბანზე ტრანსპორტირების უზრუნველყოფას (რასაც მაგალითად ადგილი ჰქონდა 2018 წელს გამართული საპრეზიდენტო არჩევნების მეორე ტურში);

 

„ქართული ოცნება“ ოპოზიციას, პირველ რიგში „ნაციონალურ მოძრაობას“ უგებს საინფორმაციო ომს. კერძოდ, მოსახლეობის მნიშვნელოვანი ნაწილი თვლის, რომ „ქართული ოცნების“ (მისი შეცდომების მიუხედავად) მმართველობის პერიოდი „ნაციონალური მოძრაობის“ მმართველობის პერიოდისგან განსხვავებით ნაკლებად ძალადობრივია;

 

ბოლო პერიოდში აშკარაა განხეთქილება ოპოზიციურ სპექტრს შორის, რაც ასევე „ქართული ოცნების“ წისქვილზე ასხამს წყალს;

 

სხვადასხვა სოციოლოგიური გამოკითხვების შედეგად, საქართველოში ყველაზე მაღალი ნდობით ეკლესია სარგებლობს. ამავე დროს უნდა ვაღიაროთ, რომ სასულიერო პირთა მნიშვნელოვანი ნაწილი სწორედ „ქართული ოცნების“ სასარგებლოდაა განწყობილი, რაზეც მაგალითად, ცალკეული სასულიერო პირების „ქართული ოცნების“ წინასაარჩევნო კამპანიის ფარგლებში ცალკეულ ღონისძიებებზე დასწრება მეტყველებს;

 

სხვადასხვა სოციოლოგიურ გამოკითხვაზე დაყრდნობით შეგვიძლია ვთქვათ, რომ მოსახლეობის უდიდესი ნაწილი თვლის, რომ ხელისუფლებამ სხვა ქვეყნებისაგან (მათ შორის ეკონომიკურად მაღალგანვითარებული) შედარებით, წარმატებით გაართვა თავი კორონავირუსთან დაკავშირებულ პრობლემებს. ფაქტია, რომ დაავადებულთა და მსხვერპლთა რიცხვი (ბოლო დღეებში კორონავირუსით დაავადებულთა ზრდის მიუხედავად) საქართველოში გაცილებით ნაკლებია, რაც სხვათაშორის ჯანდაცვის მსოფლიო ორგანიზაციის და მსოფლიო მას-მედიის წარმომადგენელთა მიერაც იქნა აღიარებული;  

 

ამავე დროს, მნიშვნელოვანია აღინიშნოს იმ სუსტი მხარეების სესახებ, რომლებმაც  „ქართული ოცნების“ საწინააღმდეგოდ შეიძლება იმოქმედოს, კერძოდ:

 

-        მიმდინარე წლის II კვარტალში წინა წელთან შედარებით საქართველოს ეკონომიკა 12.3%-ით შემცირდა. შედეგად, ათეულ ათასობით ადამიანმა სამუშაო ადგილი დაკარგა;

 

-        ლარის კურსი ვარდნას აგრძელებს, Bloomberg-ის სავაჭრო პლატფორმაზე 23 სექტემბერს ერთი დოლარი 3.2550 ლარად იყიდებოდა. კურსის ვარდნის შეკავება ვერ ხერხდება ეროვნული ბანკის ინტერვენციების მეშვეობითაც. თუ გავითვალისწინებთ იმ ფაქტს, რომ საქართველოს უარყოფითმა სავაჭრო ბალანსმა 2020 წლის იანვარ-აგვისტოში, 2 880.0 მლნ აშშ დოლარი შეადგინა (საგარეო ვაჭრობა თავის მხრივ 16%-ით შემცირდა), რაც საგარეო სავაჭრო ბრუნვის 41.0 პროცენტია, შესაბამისად, საქართველოს სავაჭრო ქსელებში არსებული პროდუქციის უდიდესი ნაწილი გახლავთ იმპორტული. თავის მხრივ ლარის კურსის დაცემა იმპორტულ პროდუქციაზე ფასების და მოსახლეობის უკმაყოფილების ზრდას განაპირობებს;

 

 

-        კიდევ ერთი ფაქტორი გახლავთ ის, რომ 2012 წლის შემდეგ, „ქართული ოცნების“ მთავარმა ოპოზიციურმა ძალამ, „ნაციონალურმა მოძრაობამ“ (რომელიც პოლიტიკური ბლოკით „ძალა ერთობაშია“ არის წარმოდგენილი), შედარებით მოახერეხა რეიტინგის აღდგენა. მაგალითად, თუ 2012 წლის ბოლოს ჩატარებული ერთ-ერთი სოციოლოგიური კვლევის თანახმად „ნაციონალური მოძრაობის“ რეიტინგმა მხოლოდ 13% შეადგინა, 2013 წელს გამართული საპრეზინდეტო არჩევნების დროს „ნაცმოძრაობის“ კანდიდატმა ხმების 22% მიიღო, 2016 წელს აღნიშნულმა პარტიამ საპარლამენტო არჩევნებში - პროპორციული სისტემის ფარგლებში ამომრჩეველთა ხმების 27% მიიღო (477 ათასი ხმა), ხოლო 2018 წელს გამართული საპტრეზიდენტო არჩევნების დროს, აღნიშნული პარტიის კანდიდატმა პირველ ტურში 600 ათასამდე ამომრჩევლის, ხოლო მეორე ტურში („ევროპული საქართველოს“ მხარდამჭერთა ჩათვლით) 780 ათასი ამომრჩევლის ხმა მიიღო. ფაქტია, რომ დღესაც, სხვადასხვა სოციოლოგიური გამოკითხვის შედეგად, მთავარ ოპოზიციურ ძალას სწორედ „ნაციონალური მოძრაობა“ წარმოადგენს.    

 

ზემოაღნიშნულიდან გამომდინარე, საპარლამენტო არჩევნებამდე არსებობს მთავარი კითხვა, შეძლებს თუ არა „ქართული ოცნება“ (პროპორციული სისტემის ფარგლებში) ამომრჩეველთა ხმების 40.54%-ის მიღებას? თუ კი, ის მარტო მოახდენს მთავრობის ფორმირებას, ხოლო უფრო ნაკლები პროცენტის მიღების შემთხვევაში, შესაბამისი პარტიები (მმართველი პარტია და ოპოზიცია) ვალდებულები იქნებიან პატივი სცენ საკუთარი ამომრჩევლის ინტერესებს და კოალიციური მთავრობის ფორმირებას დათანხმდნენ.

 

 

 

Comments

Popular posts from this blog

A failed military coup in Russia. What happened?

  A failed military coup in Russia. What happened?   By: Nika Chitadze Director of the Center for International Studies Professor of the International Black Sea University President of the George C. Marshall Alumni Union, Georgia - International and Security Research Center    For several hours on June 24 of this year, Russia was on the verge of a civil war. The rebellious "Wagnerians" were already 200 kilometers from Moscow. In the center of Rostov, the head of "Wagner" Yevgeny Prigozhin himself was fortified, and the Chechen leader Kadyrov sent his armed formations to destroy him, he had positions in the outskirts of the city and was preparing for an attack. However, in the end, the "march of justice" announced by Prigozhin ended "peacefully". Russia avoided a civil war. At least at this point. Government representatives and the so-called parties reached an agreement during the negotiations between the private military company "Wagne

Ukraine's expected counterattack and possible de-occupation of the country

  Ukraine's expected counterattack and Possible De-Occupation of the Country Nika Chitadze Professor of the International Black Sea University Director of the Center for International Studies President of the George C. Marshall Alumni Union, Georgia - International and Security Research Center  As expected, Ukraine's counteroffensive against the Russian occupation forces has already begun, although it has not yet entered the decisive phase. It should be noted that the past 5 months were particularly difficult for Ukrainian soldiers - the period when Ukraine began to save forces to prepare for a large-scale counteroffensive. In recent months, Ukraine has withdrawn most of its combat-ready units from the front line, and thousands of Ukrainian soldiers have gone abroad for training. The newly formed and refreshed brigades were left intact by the military-political leadership of Ukraine and did not involve them in heavy winter battles.   All this happened against the backgrou

Ecologic Problems of the Modern World and their Impact on the International Politics

Nika Chitadze Affiliated Prof. Dr., Faculty of Social Sciences, International Black Sea University. Director of the Center for International Studies President of the George C. Marshall Alumni Union, Georgia – International and Security Research Center Tbilisi, Georgia Introduction Environment and its such resources, as water, air, always were the necessary conditions for the human`s life and activities. But, during the many centuries of the history of mankind, environment was not represented the problem neither for the humanity, nor for its further sustainable development. Environment and natural resources were offering the satisfaction the needs of those people, who lived in the concrete period of the world history without causing the damage to the next generations. At the second half of the XX Century, the topic related to the environmental protection was included to the agenda, including the political aspects, because of the fact, that as a result