Skip to main content

დამოუკიდებელი საქართველოს როლი და ადგილი თანამედროვე მსოფლიო პოლიტიკაში

ნიკა ჩიტაძე












ჯორჯ მარშალის სახელობის კურსდამთავრებულთა კავშირი, საქართველო - საერთაშორისო და უსაფრთხოების საკითხების კვლევის ცენტრის პრეზიდენტი 

შავი ზღვის საერთაშორისო უნივერსიტეტის პროფესორი

ევროპის უნივერსიტეტის და კავკასიის საერთაშორისო უნივერსიტეტის მოწვეული პროფესორი


მიმდინარე წლის 26 მაისს საქართველომ სახელმწიფოებრივი დამოუკიდებლობის აღდგენის 102-ე წლისთავი აღნიშნა. 
ჩვენი ქვეყნის მიერ სახელმწიფო დამოუკიდებლობის აღდგენის დღესთან დაკავშირებით მინდა ავღნიშნო შემდეგი: ცნობილ გერმანელ ფილოსოფოსს არტურ შოპენგაუერს აქვს ნათქვამი: "რა ცუდია რომ ყოველთვის გვახსოვს ის, რაც არ გვაქვს და გვავიწყდება ის, რაც გვაქვს". ევროპელი ფილოსოფოსის სიტყვებიდან გამომდინარე მნიშვნელოვანია ხაზი გაესვას იმ გარემოებას, რომ ჩვენს სამშობლოსთან დაკავშირებით პირველ რიგში გვახსენდება (ჩემის ჩათვლით) პრობლემები, კერძოდ, თუ რა პატარა ქვეყანა და მცირერიცხოვანი ერი ვართ, რომ ჩვენი ქვეყნის ტერიტორიის 20% არის ოკუპირებული და ასეთ ცუდ დღეში საქართველო არასდროს ყოფილა და ა.შ. თუმცა ამასთანავე ძალიან მნიშვნელოვანია აღინიშნოს შემდეგი: დღევანდელ მსოფლიოში თავისი 7.8 მილიარდიანი მოსახლეობით ცხოვრობს 5 ათასამდე სხვადასხვა ერი და ეროვნება და მხოლოდ 330-მდე ერია ჩვენს პლანეტაზე, რომლის რაოდენობაც 1 მილიონ ადამიანს აღემატება. მათ შორის ვართ ჩვენც, ქართველები, რომლებიც ერთა რაოდენობის მიხედვით მსოფლიოში 134-ე ადგილზე (5 ათასიდან) ვიმყოფებით. ჩვენს პლანეტაზე მაცხოვრებელი 5 ათასამდე ერის მიუხედავად, დღევანდელ მსოფლიოს პოლიტიკურ რუკაზე სულ დაახლოებით 200-მდე სახელმწიფოა (მათ შორის 193 გაერო-ს წევრი). ჩვენ ქართველებს, მსოფლიოს ერთა უმრავლესობისაგან განსხვავებით, 1991 წლიდან გაგვაჩნია ჩვენი სახელმწიფო.
მუდმივად მივტირით ჩვენი ქვეყნის ტერიტორიის სიმცირეს, არადა საქართველო თავისი ტერიტორიის ფართობით აღემატება მსოფლიოს 70-მდე ქვეყნის ფართობს.
ჩვენ განვიცდით იმას (რაც რა თქმა უნდა სავსებით ლოგიკურია), რომ საქართველოს ტერიტორიის 20%-ია ოკუპირებული. რეალურად ოკუპირებულია საქართველოს ტერიტორიის 17,9%. თუმცა სულ რაღაც 29 წლის წინ, საქართველოს ტერიტორიის 100% იყო ოკუპირებული (მართალია ბევრ ვაიქართველს ეს პრობლემა გულთან ახლოს მაინცდამაინც არ მიჰქონდა და 37 მანეთად მოსკოვში დაფრინავდა, მაგრამ მაინც  ).
და საერთოდ, საქართველოს სახელმწიფოებრიობის 3 ათასწლოვანი ისტორიის განმავლოვაში (შეიძლება უფრო ხანგრძლივი ისტორიაც გვაქვს მაგრამ პირველი ცნობები დიაოხისა და კოლხას სამეფოების არსებობის შესახებ პირველად ძველ ასირიულ წყაროებში ჩვენს წელთაღრიცხვამდე 1 112 წლით თარიღდება), საქართველო როგროც ერთიანი სამეფო მხოლოდ დაახლოებით სამი საუკუნის განმვალობაში არსებობდა, ხოლო 1466 წლის შემდეგ, ანუ იმ პერიოდიდან როდესაც საქართველო ეტაპობრივად 3 სამეფოდ და ხუთ სამთავროდ დაიშალა, როდესაც აღმოსავლეთ საქართველოში სპარსეთის, ხოლო დასავლეთ საქართველოში ოსმალეთის იმპერიის გავლენა ვრცელდებოდა, ხოლო რუსეთის მიერ ქართული ისტორიული მიწების ოკუპაციისა და ანექსიის შემდეგ საქართველოს ტერიტორიაზე არანაირი სახელმწიფო წარმონაქმნი არ არსებობდა, შეიძლება ითქვას რომ ბოლო 5 საუკუნის განმავლობაში 1991 წლამდე, საქართველო, როგორც ერთიანი და დამოუკიდებელი სახელმწიფო მხოლოდ 1918-1921 წლებში არსებობდა.
და ბოლოს, საქართველო რეალურ თავისუფლებას მიაღწევს მაშინ, როდესაც თითოეული მისი მოქალაქე იქნება თავისუფალი, რომელიც შეძლებს გაათვიცნობიეროს ის ფაქტი, რომ მის საქმეს სხვა არ გააკეთებს (მაგალითად ვინმე "კეთილი კაცი" ფულს არ დაურიგებს), ხოლო კონკრეტულ მოქალაქე სწორედ აღიქვამს როგორც არისტოტელეს ნათქვამს: "ბედნიერება არის იმ ადამიანის მხარეს, ვინც ბევრს შრომობს", და დიდი ილიას უკვდავ ფრაზას "ქვეყანა ეკლესია კი არ არის, სადაც ადამიანი უნდა ლოცულობდეს, არამედ სახელოსნოა, სადაც ადამიანი უნდა ირჯებოდეს და მუშაობდეს".
გაუმარჯოს ერთიან, დამოუკიდებელ და თავისუფალ საქართველოს !!! 

Comments

Popular posts from this blog

Probability of Nuclear Weapons’ Disarmament from the Perspective of the Great Powers

  Probability of Nuclear Weapons’ Disarmament from the Perspective of the Great Powers By: Sofi Beridze Nika Chitadze Abstract   The article elaborates upon and analyzes the notion of nuclear weapons non-proliferation and clarifies its importance. Nevertheless, we demonstrate that total nuclear disarmament in contemporary competitive international politics is almost unattainable due to various factors. Initially, some countries that possess nuclear weapons strive to preserve their dominant position in the international arena, that’s why complete disarmament is impossible, and leading powers utilize them for their self-defense. Therefore, it’s out of the question to abandon ownership of them. The paper seeks to demonstrate the importance of “hard power” (regarding nuclear weapons) as a main tool for great powers to preserve preference. We mean maintaining power and primacy as much as they can, compared to other countries. In this article, it is determined whether nuclear delegit

Will Putin be able to persuade Lukashenko to directly involve the Belarusian army in the war with Ukraine?

  Will Putin be able to persuade Lukashenko to directly involve the Belarusian army in the war with Ukraine?   By: Nika Chitadze Professor of the International Black Sea University        Director of the Center for International Studies  President of the George C. Marshall Alumni Union, Georgia - International and Security Research Center   As is known, Russian President Putin flew to Minsk on December 19 with his "landing" - Minister of Defense Shoigu and Minister of Foreign Affairs Lavrov, and held very serious talks with his Belarusian counterpart Lukashenko, which could greatly influence the course of the Russian-Ukrainian war in the next two to three months.  The details of Putin's visit to the capital of Belarus were shrouded in secrecy - motorcades of Russian and US presidents usually use two identical armored limousines, which constantly change places in the motorcade to make it difficult for potential attackers of that particular limousine. Identification in

АРЕСТ ПУТИНА – МИФ, КОТОРЫЙ МОЖЕТ СТАТЬ РЕАЛЬНОСТЬЮ?

  АРЕСТ ПУТИНА – МИФ, КОТОРЫЙ МОЖЕТ СТАТЬ РЕАЛЬНОСТЬЮ? Как стало известно, 3 сентября запланирован визит российского лидера в Улан-Батор, где он должен принять участие в торжественных мероприятиях по случаю 85-летия совместной победы СССР и Монголии над японскими войсками на реке Халхин-Гол. Также запланирована официальная встреча с президентом Хурэлсухом. Визит Путина в Монголию в Кремле не вызывает «переживаний», несмотря на наличие ордера на его арест, который, по утверждению Международного уголовного суда (МУС) , Улан-Батор обязан выполнить. Примечательно, что Монголия станет первым государством, признающим юрисдикцию МУС, куда Путин намеревается поехать после начала полномасштабного вторжения в Украину. В конце лета 2023 года он отказался от поездки в ЮАР, которая также является страной-подписантом Римского статута. Вместо него тогда в Йоханнесбург, на саммит БРИКС, отправился глава МИД Лавров, а сам же Путин выступил лишь по видеосвязи. Напомним, что 17 марта 2023