Skip to main content

შავი ზღვის რეგიონის უსაფრთხოება და აშშ-ის შეიარაღებული ძალების სირიიდან გაყვანის გეოპოლიტიკური ასპექტები


ნიკა ჩიტაძე. გეოგრაფიის მეცნიერებათა დოქტორი

საერთაშორისო კვლევების ცენტრის დირექტორი

შავი ზღვის საერთაშორისო უნივერსიტეტის პროფესორი

როგორც ცნობილია აშშ-ის პრეზიდენტმა ტრამპმა სირიიდან ორი ათასამდე ამერიკელი სპეცრაზმელის  გამოყვანის თაობაზედ მიიღო გადაწყვეტილება.



სირიის ტერიტორიიდან ამერიკული სამხედრო კონტინგენტის ერთ-ერთ მიზანს შესაძლოა თურქეთ-აშშ-ის ძველი ურთიერთობის აღდგენა და ანკარის მოსკოვისგან დისტანცირების მცდელობა წარმოადგენდეს.
როგორც ცნობილია, ბოლო ორი წლის განმავლობაში სხვადასხვა მიზეზთა გამო ნატო-ს ორ წამყვან სახელმწიფოს, აშშ-სა და თურქეთს შორის სამხედრო-პოლიტიკური თანამშრომლობა მნიშვნელოვნად გაუარესდა. კერძოდ, თუ ორივე ქვეყანა დაინტერესებულია სირიაში ასადის რეჟიმის დასრულებით, ვაშინგტონისა და ანკარის ერთმანეთისადმი უკმაყოფილების არსებობის მთავარ მიზეზს შესაძლოა აშშ-ის მიერ სირიაში - ძირითადად თურქეთის სახელმწიფო საზღვართან  ასადის რეჟიმის წინააღმდეგ მოქმედი ქურთების საბრძოლო ფორმირებების სამხედრო მხარდაჭერა წარმოადგენს. თავის მხრივ, თურქეთი სირიელი ქურთებისგან შექმნილ შეიარაღებულ ფორმირებებს ტერორისტებად განიხილავს. გარდა ამისა, ოფიციალური ანკარა შიშობს, რომ სირიის ეთნიკური ქურთებით  დასახლებულ რეგიონში სეპარატიზმის შესაძლო გააქტიურებამ შესაძლოა თავისი გავლენა მოახდინოს თურქეთის სამხრეთ - აღმოსავლეთ პროვინციებში ქურთებით დასახლებული რეგიონებში სეპარატიზმის გააქტიურებაზე. რაც უფრო უარესდებოდა ვაშინგტონისა და ანკარის ურთიერთობა, მით უფრო მჭიდრო ხდებოდა ანკარისა და მოსკოვის კავშირი. მაგალითად, 2017 წელს რუსეთსა და თურქეთს შორის სავაჭრო ბრუნვამ 23, 36 მილიარდი დოლარი შეადგინა, რაც 2016 წლის მაჩვენებელს 37%-ით აღემატება, ხოლო უკვე 2018 წელს, სხვადასხვა მონაცემებით ორ ქვეყანას შორის სავაჭრო ბრუნვამ 30 მილიარდ დოლარს გადააჭარბა. გარდა ამისა, რუსეთის პრეზიდენტის ვლადიმერ პუტინის ინიციატივით სირიის საკითხთან დაკავშირებით რუსეთის, თურქეთისა და ირანის ლიდერების შეხვედრაც გაიმართა. მოსკოვი და ანკარა აქტიურად განიხილავენ გაზსადენის „ცისფერი ნაკადი -2“-ის ამოქმედების საკითხს, რომლის მეშვეობით თურქეთი რუსეთისგან დამატებითი მოცულობის ბუნებრივი აირის იმპორტს განახორციელებს. 
აშშ-სა და თურქეთს შორის ურთიერთობების გაუარესების ფონზე, ხორციელდებოდა ანკარისა და მოსკოვის დაახლოების პროცესი სამხედრო სფეროშიც ხორციელდებოდა. მაგალითად, აღნიშნულის ნათელ დადასტურებას წარმოადგენს ის ფაქტი, რომ მოსკოვმა თანხმობა განაცხადა, რომ  ნატოს წევრ თურქეთს თანამედროვე -400 ტიპის საზენიტო-სარაკეტო სისტემები მიჰყიდოს, რამაც პენტაგონის გაღიზიანება გამოიწვია. აღნიშნულის საპასუხოდ, სამხედრო თემაზე მომუშავე ამერიკელმა კონგრესმენებმა თურქეთისთვის -35 ტიპის მეხუთე თაობის გამანადგურებლების გადაცემის შეჩერება მოითხოვეს.
იმის მიუხედავად, რომ ნატოს ამ ორ ყველაზე ძლიერ (ევროპაში ნატოს წევრ ქვეყნებს შორის თურქეთის არმია ყველაზე მრავალრიცხოვანია) ქვეყანას შორის უთანხმოება ეტაპობრივად სულ უფრო და უფრო იზრდებოდა, ერთი თვის განმავლობაში აშშ-სა და თურქეთს შორის ურთიერთობებში მნიშვნელოვანი დათბობა შეინიშნება. კერძოდ, ოფიციალური ვაშინგტონი თურქეთისთვის "პეტრიოტის" ტიპის ანტისაზენიტო და ანტისარაკეტო სისტემის მიყიდვას დათანხმდა, მომდევნო დღეებში კი პრეზიდენტმა ტრამპმა, მიუხედავად თავდაცვის მდივან ჯეიმს მატისის წინააღმდეგობისა, სირიიდან ამერიკული სამხედრო კონტინგენტის გამოყვანა გადაწყვიტა.
ამერიკელების სირიიდან გასვლის შემდეგ სირიის ტერიტორიაზე მოვლენათა განვითარების ორი ძირითადი სცენარი შეიძლება არსებობდეს. კერძოდ, ან აშშ-მა თურქეთს ამერიკული სამხედრო კონტინგენტის გასვლის სანაცვლოდ ქურთი მოსახლეობის ასადის რეჟიმისგან დაცვა მოთხოვა, მაგრამ არსებობს იმის დიდი შესაძლებლობა, რომ თურქეთმა კვლავ წამოიწყოს ახალი სამხედრო კამპანია სირია-თურქეთის საზღვრის მიმდებარე ტერიტორიაზე და ეცდება, ამერიკელების ნავარჯიშები და შეიარაღებული ქურთების სამხედრო პოტენციალი შეასუსტოს, თუმცა ამის სანაცვლოდ ტრამპმა ქურთების ინტერესები უფრო მნიშვნელოვანი პრობლემის მოგვარებას - თურქეთ - რუსეთის ალიანსის შესუსტებასა და ამის სანაცვლოდ აშშ-ის (თურქეთთან ურთიერთობების დათბობის შედეგად) შავი ზღვის რეგიონში გააქტიურებას შეუწყოს ხელი.

 ზემოაღნიშნულიდან გამომდინარე შესაძლებელია რომ სულაც არ იყოს დამთხვევა, რომ რუსეთის მიერ ქერჩის სრუტეში უკრაინის წინააღმდეგ მიმართული მორიგი აგრესიის საპასუხოდ,  აშშ-ის სამხედრო-საზღვაო ძალების კუთვნილი ხომალდი „ფორტ მაკჰენრი“ 2018 წლის დასაწყისში შავი ზღვის აკვატორიაში შემოვიდა. აღსანიშნავია ის ფაქტი, რომ აღნიშნული გემი გახლავთ პირველი, რომელიც შავი ზღვის  აკვატორიაში 2018 წლის 25 ნოემბრის - ანუ რუსეთის მიერ ქერჩის სრუტეში და აზოვის ზღვაში ჩატარებული სამხედრო ოპერაციის შემდეგ შემოვიდა.
როგორც აშშ-ის მე-6 ფლოტის სპიკერმა, კეილ  რეინესმა განაცხადა, „აშშ შავ ზღვაში საერთაშორისო სამართლის ნორმებისა და მონტრეს კონვენციის შესაბამისად მოქმედებს და რეგიონში მანევრირებას მომავალშიც გააგრძელებს“.  
აშშ-სა და თურქეთს შორის ურთიერთობათა შესაძლო დათბობა დადებით ასახვას ჰპოვებს შავი ზღვის რეგიონის უსაფრთხოიებაზე, რადგანაც აუცილებელია აღნიშნოს, რომ შავი ზღვის აკვატორიაში  ჩრდილოატლანტიკური ალიანსის გაძლიერება თურქეთის გარეშე შეუძლებელია, ამიტომაც დასავლეთის ქვეყნების ინტერესებში არ უნდა შედიოდეს ვაშინგტონსა და ანკარას შორის სირიაში ქურთების პრობლემის გამო ვითარების დაძაბვა, რათა ამით მოსკოვმა ისარგებლოს და სტრატეგიულად მნიშვნელოვან შავი ზღვის რეგიონში საკუთარი გეოპოლიტიკური გავლენა გააფართოოს.


Comments

Popular posts from this blog

A failed military coup in Russia. What happened?

  A failed military coup in Russia. What happened?   By: Nika Chitadze Director of the Center for International Studies Professor of the International Black Sea University President of the George C. Marshall Alumni Union, Georgia - International and Security Research Center    For several hours on June 24 of this year, Russia was on the verge of a civil war. The rebellious "Wagnerians" were already 200 kilometers from Moscow. In the center of Rostov, the head of "Wagner" Yevgeny Prigozhin himself was fortified, and the Chechen leader Kadyrov sent his armed formations to destroy him, he had positions in the outskirts of the city and was preparing for an attack. However, in the end, the "march of justice" announced by Prigozhin ended "peacefully". Russia avoided a civil war. At least at this point. Government representatives and the so-called parties reached an agreement during the negotiations between the private military company "Wagne

Ukraine's expected counterattack and possible de-occupation of the country

  Ukraine's expected counterattack and Possible De-Occupation of the Country Nika Chitadze Professor of the International Black Sea University Director of the Center for International Studies President of the George C. Marshall Alumni Union, Georgia - International and Security Research Center  As expected, Ukraine's counteroffensive against the Russian occupation forces has already begun, although it has not yet entered the decisive phase. It should be noted that the past 5 months were particularly difficult for Ukrainian soldiers - the period when Ukraine began to save forces to prepare for a large-scale counteroffensive. In recent months, Ukraine has withdrawn most of its combat-ready units from the front line, and thousands of Ukrainian soldiers have gone abroad for training. The newly formed and refreshed brigades were left intact by the military-political leadership of Ukraine and did not involve them in heavy winter battles.   All this happened against the backgrou

Ecologic Problems of the Modern World and their Impact on the International Politics

Nika Chitadze Affiliated Prof. Dr., Faculty of Social Sciences, International Black Sea University. Director of the Center for International Studies President of the George C. Marshall Alumni Union, Georgia – International and Security Research Center Tbilisi, Georgia Introduction Environment and its such resources, as water, air, always were the necessary conditions for the human`s life and activities. But, during the many centuries of the history of mankind, environment was not represented the problem neither for the humanity, nor for its further sustainable development. Environment and natural resources were offering the satisfaction the needs of those people, who lived in the concrete period of the world history without causing the damage to the next generations. At the second half of the XX Century, the topic related to the environmental protection was included to the agenda, including the political aspects, because of the fact, that as a result